- ομοκατάληκτος
- ὁμοκατάληκτος, -ον (Α)(για αριθμό) αυτός που έχει το ίδιο τελικό ψηφίο, που λήγει όμοια με άλλον.[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)-* + -κατάληκτος (< καταλήγω), πρβλ. μακρο-κατάληκτος].
Dictionary of Greek. 2013.
ομοκατάληκτος
Look at other dictionaries:
ὁμοκαταλήκτων — ὁμοκατάληκτος ending alike masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοκατάληκτα — ὁμοκατάληκτος ending alike neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁμοκατάληκτοι — ὁμοκατάληκτος ending alike masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο … Dictionary of Greek
